۱۳۹۰ اسفند ۳, چهارشنبه
۱۳۹۰ بهمن ۳۰, یکشنبه
نگاهی گذرا به مصاحبه علی یونسی
مدتی است که دیگر برای مطالعه و کسب خبر از اوضاع و شرایط
روزنامه های داخلی را خریداری نمی کنم ، چراکه مطبوعه ها به ابزار کاغذی مدح و
ثنای حاکمیت تبدیل شده وپیگیری امور ملت به محاق فراموشی رفته است دراین میانه
نشریات وابسته به جناحهای مختلف حکومتی هر
یک برای دست یافتن به قُرب رانتهای حکومتی گوی سبقت را در وارنه نشان دان اوضاع از یکدیگر می ربایند.دستگاه
عریض و طویل سانسور هم که از ترس مرگ زودرس از اعطای مجوز نشر به اشخاص ملی و
معتبر احتراز دارد و دراندیشه هرچه تنگتر نمودن گردش آزاد اطلاعات صحیح است .البته اگر نخواهم از ره انصاف خارج شوم باید گفت که وقتی از کنار دکه روزنامه
فروشی می گذرم نگاهی هم به تیترها می اندازم
و گاهی هم برای نظافت شیشه های خانه یا
تمیز نمودن سرویس بهداشتی سخاوتمندانه روزنامه کیهان را می خرم تا از آن
خان نعمت مطبوعه چی ها که به جیب کیهان نشینان سرازیر می شود ما هم بهره ای بریم
چون قیمت آن روزنامه از قیمت کاغذ باطله هم کمتر است اما حیف که کیهان حتی در
نظافت هم به جای پاکی تنها لک و رد سیاه به جا می گذارد . بگذریم...