۱۳۹۰ اردیبهشت ۳۰, جمعه

۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۵, یکشنبه

افتخار، شرافت، تراژدی


به مناسبت روز گراميداشت فردوسي

سخنگوی پیشینه دانای طوس        که آراست روی سخن چون عروس
شاهنامه رزمنامه ي جاویدان تاریخ ایران و حماسه ابدی زبان پارسی است که فردوسی بزرگ جهانسالار بی همتای عرصه ادب یکهزار سال پیش آن را سراییده است. شاهنامه پي کاخ رفیع زبان پارسی و بن شکوهمند وحماسی نژاد آریایی است. شاهنامه فروغ غیرت و حمیت ملی را در تابنده ترین جلوه ها بازتاب می دهد و به سان دژی مستحکم و تسخیر ناپذیر پاسدارغرور افتخار و شرافت ملت بزرگ ایران در پهنه فرهنگ و تمدن گیتی است.
آفرین بر روان فردوسی                آن همایون نژاد فرخنده
او نه استاد بود ما شاگرد                    او خداوند بود ما بنده
نگارش پیرامون شاهنامه این اثر فنا ناپذیر کاری است بس شیرین، لذت بخش و در عین حال سخت و دشوار. باز شناساندن تفکرات این نابغه کلام و ادب و این استاد مسلم فنون رزم و نظام و حکیم گرانمایه طب و بالاتر از هر چیز و همه چیز این میهن پرست راستین ، وظیفه هر ناسیونالیست ایران پرست است.